Sandow spogląda z dziwną miną na wszystkich rozmówców.

Damien Sandow: Czasami się zastanawiam, czy dobrze trafiłem. Jeden uważa się za najlepszego na świecie, drugi chodzi z pomalowaną twarzą, a trzeciemu się wydaje, że to nie wrestling, a pokaz mody.

Sandow wypija resztę Pepsi, zgniata puszkę i oddaje ją CM Punkowi, po czym odchodzi do swojej szatni.

Bez zbędnej konwersacji pozwoliłem by Sandow odszedł, a jego puszkę wyrzuciłem za siebie. Nie ruszało mnie to jego głupie gadanie, jednak nagle wtrącił się Swagger czego Punk już nie mógł podarować. Chociaż był już lekko zdenerwowany na Jack'a to nie dawał tego po sobie poznać i jak zawsze ze spokojem, popijąc napój odezwał się do Amerykanina.

CM Punk: Chcesz zapewniać rozrywkę? Nie ma sprawy, ale ja nie jestem tu po to. Nie jestem tu też po to by Ci udowadniać, że jestem najlepszy, bo nie jesteś tego godzien. Jestem tu... jestem tu dlatego, że jestem głosem ludzi, którzy są bezgłosu, oni oczekują tego ode mnie... Dlaczego oni mnie obchodzą? Bo sam jestem takim człowiekiem. Pomimo tego jestem kimś więcej niż ty Jack, Ty starasz się mnie pouczać, twierdzisz, że dajesz rozrywkę, a ja wyrywam gardła i niszczę przeciwników. Nie muszę tego robić, bo oni nie zasługują na takie wywższenie, ale robię to... robię tylko i wyłącznie dla siebie. Radzę ci Jack, zapamiętaj co powiedziałem.

Wziąłem kolejnego łyka Pepsi i czekałem...

CM Punk: Może i jesteś głosem Ameryki, ale nie jesteś głosem samego siebie. Jesteś marionetką w rękach systemu i w rękach tego gościa, któy tu stoi *Wskazuje na Coltera* Ja przynajmniej kieruje swoim życiem, dążę do doskonałości. Robię to tylko i wyłącznie dla siebie. Nie obchodzi mnie zdanie takich ludzi jak Ty. Właściwie po co ja się wysilam? W moim życiu chyba brakuej rozrywki skoro rozmawiam z takimi osobami...

Sandow po chwili wychodzi ze swojej szatni z sześciopakiem.

Damien Sandow: Jak można było łatwo przewidzieć, panowie zaczną się sprzeczać o to, kto jakie poglądy reprezentuje. To jest typowe dla CM Punka. Może, dla rozładowania atmosfery, jak prawdziwi Amerykanie, którymi zresztą jesteśmy, napijemy się piwa?

Nagle na backstagu słychać stukot kopyt, w oddali widać jak R-Truth siedzi na swojej kozie i nuci hymn Stanów Zjednoczonych, następnie schodzi z Betty i mówi:

R-Truth: Woow widzę, że impreza się rozpoczęła już dawno! Punk upaja się swoją pepsi, Damien piwem chociaż dobrze wiemy, że potrafisz się upić piwem dla kobiet... oraz Jack który pieprzy, że jest prawdziwym Amerykaninem, ale wszyscy wiemy, że tak nie jest. Prawdziwy Amerykanin waży ponad 130kg w ręce trzyma hamburgera popijając piwem, który zaraz zamierza iść po paczkę chipsów wraca do domu usiada w swoim zapierdziałym fotelu włączając mecz Yankeesów, to jest prawdziwy Amerykanin, prawda Jimmy ? co mówisz ! Betty uciekła !? mówiłem ci, nie baw się sznurkiem bo pewnego dnia ci spierdzieli, i co teraz ? tak wiem zamknij się !

R-Truth, odchodzi mówiąc do siebie.

Jack spojrzał na R-Truth'a marszcząc brwi. Nie dość, że ten typek przed chwilą zhańbił nasz hymn, to w dodatku obraził A Real American'a.

Jack: Typ człowieka którego przed chwilą opisałeś nie ma zupełnie nic wspólnego z prawdziwym Amerykaninem. To być może jest maksymalnie statystyczny obywatel tego kraju. Obywatel, którego niestety USA nie może pochwalić za przynoszenie międzynarodowej chluby. Tak, czy inaczej - tak wygląda prawdziwy Amerykanin <Jack wskazuje palcem na swoją twarz robiąc przy tym dumny uśmieszek>.

Damien Sandow: Nie dosłyszałeś? Właśnie o tym mówiłem, po to przyniosłem piwo - żeby rozładować napięcie.

Jack: Nikogo nie obrażałem, tylko uświadamiałem konieczne rzeczy. Czasami zresztą trzeba niektórych utemperować. Zresztą, co ja wam będę tłumaczył. A wy może skończcie już naskakiwać tak na mój patriotyzm. Jest masa lepszych tematów z których możecie się pośmiać. Na przykład R-Truth. Był tu gdzieś nie dawno..<Jack spojrzał na sześciopak piwa w rękach Sandow'a i zastanowił się> Wiesz co, Damien. Chyba jednak się poczęstuję.. Faktycznie powinniśmy wystudzić to napięcie <Jack wyciągnął sobie jedną puszkę, otworzył i upił łyk.>